LXVI. - ΟΙΝΩΤΡΙΟΣΤῇδ᾽, ὦ ξεῖνε, φίλοις Οἰνώτριος ἕζετ᾽ ἀείδων,τρὶς δ᾽ ὅγε Πιερίδων μνήσατ᾽ ἰοπλοκάμων· οἱ δὲ σιωπῶντες μελιηδέα οἶνον ἔπινον τερπόμενοί τ᾽ οἴνῳ, τερπόμενοί τε μέλει· | |
815 |
οἴνου
τ᾽
ἦν
γλυκεροῦ
μεγάλη
χάρις,
ἡ
δέ
τ᾽
ἀμείνων· ἡ μὲν γὰρ βαιὴ γίγνεται, ἡ δ᾽ ἐς ἀεί. |