XXII. - AD PIMPIUMDum rusticorum turba canentium | |
635 |
vincit maniplos, Vergilius Maro conspectus effetis in arvis ipse supercilio vocavit atque in recisae me stipulae toro iuxta sedentem sub patula piro |
640 |
compellat: «O nostri per annos immemores memor usque, fili! credamne? tellus nostra nepotibus haec magna frugum, magna parens virum, iam sordet, et romana vatis |
645 |
oppida dedidicere carmen.
Heu! iam latine scire pudet! pudet priscae minores artis et imperi! Qui possit in ludis alumnus Italiae recitare laudes?» |
650 |
Qui possit, est iam dicere: tu potes, maiora matri pollicitus tuae patrique. Coepisti: propinquas. Macte fide studioque, Pimpi. Castro Vetere, Id. Quintilibus. |