II. - CREPEREIA TRYPHAENA | |
45 |
In nigros circum taciturna lucos fugerat cornix, repetebat urbis turba corvorum memorum quadratae saxa Palati, cum solum Tuscum decimo die te |
50 |
redditit maio, Crepereia, soli pronubam post innumera induentem saecula gemmam. Vitrea virgo sub aqua latebas, at comans summis adiantus undis |
55 |
nabat. An nocti dederas opacae spargere crinis ? Sed quid antiquis oculi videnti nunc mihi effeti lacrimis madescunt? quas premo curas alioque eundem |
60 |
corde dolorem?
Murteum vidi memor ipse sertum quosque fulsisti religata crinis, et manus iunctas tenuisque dextris farris aristas. |
65 |
Nota, post longos amethystos annos quae refert alas oculis ruentis gryphis et cervam, Venerique pupa nota negata est. Crastina, sacris Lemurum tenebris, |
70 |
nocte, cum pictae volucres tacebunt et canes, nudo pede per soporam deferar umbram, et fabas sumam iaciamque nigras pone per noctem noviesque dicam |
75 |
«His fabis, manes, redimo, Tryphaenae, meque meosque». Dumque tu aversum sequeris manuque tangis exsangui levis umbra dona, tinnulo parcam moriturus aeri |
80 |
respiciamque.
En ades. Sic lectus eburnus olim pallidam, me flente, nefas, habebat. Sic eras, collo nitidum reflexo fusa capilium. |
85 |
Flamen oblitas grave tibiarum nunc procul flenti mihi pellit auris neniaeque urguent resonoque maesta praefica lesso. Ducitur funus per aprica ripae, |
90 |
murmur etrusco Tiberi ciente triste, per sepes ubi gignit albos spina corymbos. Floridam non te ruber igne Vesper matris abduxit gremio morantem |
95 |
nec faces «Hymen» pueri levantes concinuerunt. Cymbiis fusis ego rite lactis condidi mutis animam sepulcris edidique amens «Have have» supremum |
100 |
ipse «Tryphaena».
Vesper adflavit pariis columnis luteum molis iubar Hadrianae, Pincium tranant fugiente corvi agmine collem, |
105 |
cum rapi sensim videor silentisque inmemor cordis per inane ferri, iam tuae frustra revocante matris voce Philetum. |